Een jaarlijks weerkerend probleem manifesteert zich 'uiteraard' ook nu opnieuw: hoe lang houden we hem staande, hoe lang blijven de lichtjes aan, hoe lang is een Chinees en wanneer mag de kerstboom weg? In deze duistere dagen is de kerstverlichting zoniet van levens-, dan toch van het vrijwel allerhoogste belang om de donkerte door te komen. En dus houden we eraan het genot van de twinkelende kaarsen en hun dansende vlammen zo lang mogelijk te rekken. Op etymologische basis zou tweede kerstdag het einde van de boom en zijn versiering moeten betekenen, maar om voor de hand liggende en alom aanvaarde redenen ziet niemand er graten in als ook nieuwjaar nog in volle kerstsfeer gevierd wordt. Hoewel dat al voor de nodige verwarring kan zorgen. Maar goed, tweede nieuwjaarsdag lijkt mij een goed moment om de boom te vellen en zijn slingers, ballen en lichtjes weer voor een jaar op te bergen in kartonnen dozen. Daar komen dan meteen de eerste oprispingen bij de doordrijvers en andere diehards: als we dan toch al het nieuwe jaar zijn ingegaan met de ouwe boom, waarom nemen we dan driekoningen er ook niet bij? Da's tenslotte niet zo heel veel later, en op die manier behouden we de feërieke sfeer en tegelijkertijd de kerk in het christiane midden: ambiance voor de herderkens, maar nu ook voor de hoog opgeleide exoten uit het oosten. Geen discriminatie. Een nobel en menslievend maar evenzo gevaarlijk standpunt dat daarmee wordt ingenomen: twee dagen later komen de buren op bezoek en op 't eind van de week zijn daar ook nog enkele ex-collega's die ons hun beste wensen komen overmaken. Zo blijft het nog wat duren, en halen we in dit nog maar pas aangesneden jaar heel vlotjes de ultieme verloren maandag-datum: later dan 13 januari mag het toch niet worden. Laat het ons daarover eens zijn.
En nu de manier waarop. Gaat ie op de vooraf vastgelegde datum onder de lokale bijl of beugelzaag en regelrecht de open haard in? Leveren we hem over aan de mannen (en sinds enige tijd ook een vrouw) van de vuilkar voor hun speciale kerstboomophaling? Of wachten we op een al dan niet ecologisch verantwoorde maar met een jenever en/of wijntje o zo gezellige kerstboomverbranding óf... gaat ie gewoon opnieuw de doos in en naar de berging, de zolder of het tuinhuis?
Dat laatste zal hier het geval zijn, aangezien Polo & Pola sinds enkele jaren opteren voor het hergebruik van een koppel nepbomen, waardoor jaarlijks twee levende sparren de dans ontspringen en de kaalslag overleven. Ons comfortabel duitje in de ecologische spaarpot...
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten