De jaarwisseling...

Goede voornemens!
Daar beginnen we toch steeds mee bij aanvang van een nieuw jaar. Straffer nog: we leggen de goeie bedoelingen al vast in de loop van het oude jaar. En dat kan reeds behoorlijk vroeg: gewoontes die we willen veranderd zien na een weer al te uitbundige zomervakantie schuiven we vooruit naar het volgende kalenderjaar om er dan werk van te maken. Niet nu, maar bij aanvang van het nieuwe jaar zullen we er eens aan beginnen. Stoppen met roken, minder drinken, gezonder eten, meer sporten, tijd maken voor dingen waar we niet aan toe kwamen en die we toch zo belangrijk vinden. Een getolereerde vorm van uitstelgedrag. Anders kunnen we daar niet tot moeilijk mee leven, maar rond de jaarwisseling: Hoo, hoo, hoo, ho maar...!!

Een inleiding om U te zeggen dat ik met mijn goede voornemens eigenlijk toch maar bij het oude vertrouwde wil blijven en dat het mijn intentie is om nog heel wat aangenaam tot nuttig en leerrijk, maar vooral boeiend leesvoer op de plank te krijgen. Iets blijven doen kan ook een goed voornemen zijn, hoewel dat lang niet zo spectaculair klinkt als de aankondiging van een absolute ommekeer. Dus blijft heer Polo met veel graagte tijd maken om te lezen. Tijdens de pakjestijd werd mij van alle kanten de meest uiteenlopende maar tevens broodnodige lectuur aangeleverd...

Met tussendoor wat ruimte voor muziek. Nadat Herman van Veen tijdens de eindejaarsperiode ruime aandacht kreeg, is het nu zijn gitaarspelende rechterhand die de spits mag afbijten en haar 'Liedjes' aan de Polo-man brengt. Herkenbaar mooi...

Verder was er toch weer zoveel te doen rond de jaarwende. Feesten en etentjes, en dat alles in het meervoud. Er moesten ook enkele sneeuw-, ijs- en vriesdagen ingeschreven worden op de kalender. Tussen kerst en nieuwjaar gaf dit in opeenvolging deze indrukken van mijn veestapel...

Schaapjes op het droge? Ze mogen van geluk spreken, maar moesten er wel zelf hun best voor doen. En met wat zinsspelingen en doordenkers ben ik aanbeland bij de koning van de dubbele bodems, scheve interpretaties en schuine bedenkingen. Hij die geen droge schapen spaart maar ze zonder schroom voor het blok zet, de Kaaiman. Ook deze keer heb ik zijn inmiddels tweede editie op de kop kunnen tikken: Het jaar van de Kaaiman 2014. Heel appetijtelijke leeshapjes, een soort amuses literaires, als tussendoortje en herinnering aan de vele politieke en maatschappelijke spreidstanden die de voorbije twaalf maanden op ideologisch vlak hebben gekruid. Het heeft mij er alleszins toe aangezet om de blogdraad niet los te laten. Dat tijdens de fotoreeks dan ook nog de kaap van de 111.111 clicks is gerond geeft mij alleen maar moed om het nog even vol te houden. En aan iedereen die twijfelt: begin er zelf ook eens aan. Stap voor stap, met kleine beetjes en ik kan U verzekeren dat het deugd doet... zalige deugd!

Marco Polo