Verontwaardiging...

Wanneer ik het huiselijke pand verlaat heb ik op dit moment de keuze tussen onderste boven waaien of gewoon wegspoelen. Felle wind en veel regen, dat zijn de belangrijkste ingrediënten waaruit de actuele klimatologische erwtensoep wordt geconcipieerd. Aangezien het echter niet in onze mogelijkheden ligt om ook maar de minste invloed uit te oefenen op het weergebeuren gaan we er niet teveel woorden aan vuil maken. Het is wat het is.

Dat heeft ene Junior Malanda pas of net niet meer beseft als het voor hem allemaal voorbij, en in dit geval dus ook te laat was. Het ontelbaarste auto-accident met dodelijke afloop. Het even zoveelste als gevolg van (veel) te snel rijden. Het zoveelste met jonge slachtoffers. Elke dag weer opnieuw. Maar vooral ook weekend-ongevallen. De kranten staan er bijna vol van. Er is maar één ding dat, zeker op maandag dan, nog meer ruimte en aandacht krijgt en dat is voetbal. En dus werd in de maandagedities noodgedwongen en uit een schier onvermijdelijke reflex de 'beloftevolle voetballer' Malanda opgevoerd, met bijna een randvermelding voor de omstandigheden van het auto-ongeluk. In het Sportweekend van zondagavond was het er al helemáál over geweest: een minutenlange ode aan een jong talent dat het vele goeds wat over hem in de meestal overtreffende trap werd verteld nog volop moest bewijzen. We gaan nooit weten hoe goed hij op de grasmat had kunnen worden. Wat hij wel bewezen heeft is hoe dom hij ernaast was. En met de nodige tegenslag erbij. Hoewel, hij heeft maar één keer tegenslag en al een heleboel keren geluk gehad. Dat denk ik dan maar als ik zijn statistieken lees... Geweldige stats, want daar gaat het hem meestal toch om bij die gasten: 21 pv's voor overdreven snelheid in minder dan een half jaar tijd, waarvan 10 keer meer dan 200 km/u. Zoals algemeen bekend scoor je niet bij elke snelheidsovertreding een pv, de flikken registreren echt niet alles. Ook niet in Duitsland. Dus mogen we er met deze 'prestatietabel' van de jonge Malanda vanuit gaan dat hij ( hoewel heel zelden zelf achter het stuur) met zijn 'maten' zo goed als nooit binnen de gestelde snelheidsbeperkingen gereden heeft. Het is wat het is, en het is wellicht ook wat Tom De Mul er vanmorgen over kwam vertellen in een sinds lang weer acceptabel stukje radio van Annemie Peeters. Misschien vooral omdat la Peeters hem niet telkens onderbrak en haar eigen visie zo nodig moest doorduwen. De Mul, oud(!!)-profvoetballer van 28 jaar, oud-leerling van de OSB, de man die ooit kaartjes regelde voor Bram en mij om in een uitverkochte Arena toch nog Ajax-Bayern Munchen te zien vanop twee zeer goeie plekken. Een verstandige kerel met een nuchtere kijk op het voetbalcircus en zij die er deel van uitmaken. Die weet wat er schuilt in de hoofden van te jong te rijke macho's. En ook waar we in deze niet op mogen rekenen. Hij windt er geen doekjes om, maar doet er ook niet melig over. Het is wat het is, en hopelijk leren de anderen ervan. Wishful thinking? Een mens, dus ook een voetballer, moet niet hoogbegaafd zijn om te beseffen dat een topsporter zuinig moet zijn op zijn lichaam en er zorgzaam mee moet omspringen. Daarbij gaat het ook om die meer dan 200 per uur akkefietjes zoals nu van Junior Malanda. Foute vrienden of niet. Oh ja, en 'akkefietje': foute woordkeuze? Neen, want zo schatten die jonge vlegels hun waaghalzerij toch zelf in. Jammer voor de familie, ik voel met hen mee. Maar het is wat het is, en ik voel vooral  verontwaardiging...

Marco Polo