Kentering...??

Nu stonden er nog maar enkele solitaire woorden op de kladpagina, een paar vroeg ochtendlijke ideeën die het gewonnen hadden van de soms al te snelle geestesvervaging, wat losse flodders die het straks misschien tot een volwaardige zin zouden brengen of gewoon wat alledaags geleuter. Er waren wat ballonnetjes, maar er moest nog heel wat helium gepompt worden alvorens ze op te laten. Als ik dat al zou willen doen na weer zo'n bizar 'speciaal nieuwsbericht'.
Deze keer ging het om Verviers. 
Blijkbaar waren onze Belgische politiediensten behoorlijk wakker geschud door wat er pas in Frankrijk was gebeurd. Niks meer op z'n dreigend beloop laten moet de nieuwe mantra zijn en dus werd er niet afgewacht maar ingegrepen. Geen tijd noch goesting meer om nog te sjarelen. Het wordt er allemaal niet simpeler en al zeker niet leuker door. Het zet zelfs deze eenzame blogger aan het denken. Maar de doem hou ik halsstarrig af en wil ik niet toelaten in mijn peinzen. Ondertussen staan de para's ook al in onze straten. Het zij zo...
Geef toe, we hebben al een en ander op onze nieuwsboterham gekregen de voorbije weken. 2015 heeft zijn start niet gemist. Of net wel? De media pikken hun graantjes mee. En dan houd ik mijn hart vast. Toch leek er deze week een kentering ten goede in de maak. Ere wie ere toekomt, ik moet het erkennen. U weet dat ik niet echt een fan ben van Annemie Peeters (radio 1 - de bende van...)

En toch: nadat Tom De Mul al ongehinderd zijn standpunt mocht uiteenzetten betreffende de begeleiding van jonge voetballers was het daags nadien de beurt aan twee leerkrachten die vertelden  hoe zij elk op hun manier omgingen met het Charlie Hebdo-verhaal. Tijd om de feiten en de bijhorende sfeer en gevolgen in klasbesprekingen aan bod te laten komen. Toen een van hen de nadruk legde op het uitgangspunt 'respect voor de ander als mens', het 'luisteren naar' en het 'laten uitspreken van'... werd het zelfs een paar tellen stil aan de kant van 'la Peeters'. Weer een dag later waren het een paar Joodse madammen die hun verhaal deden over het wel of niet akkoord gaan met de standpunten van Benjamin Netanjahu en zijn stelling dat Israel een zogezegd beter en veiliger leefwereld te bieden heeft. Voor en tegen. En zonder storende onderbrekingen. Zou ze het dan toch eindelijk ingezien hebben? Dat de mensen niet op háár standpunt zitten te wachten, maar dat ze beter haar gasten aan het woord laat en luistert. Kritische vragen stellen mag en moet, maar zoals nu eerst luisteren naar wat de geïnterviewde te vertellen heeft en daar tijd voor nemen/maken is veel beter. Eerlijk is eerlijk: goed bezig Annemie. Volhouden zo!!

En wat doet heer Polo zelve om zijn verblijf op deze aardkloot naar best vermogen in te vullen en aldus de ingenomen tijd en ruimte te verantwoorden? Hij heeft zijn eerste leesvoer geconsumeerd. Met kleine hapjes, niet al te schrokkerig en met regelmatige denkpauzes heeft hij Dirk De Wachter's 'Liefde - Een onmogelijk verlangen?' een eerste maal gelezen. Er komt zeker een volgende, in nog meer kleine partikels, want verteerd is dit schrijfsel nog niet. Gewonigheid, ambetantigheid en maakbaarheid, losse schroeven en het onzegbare, Twitter of Proust, stilte en stilstaan, maar ook teksten en beelden van John Cage, Leonard Cohen, John Stoner Williams, René Magritte, Edward Hopper, Gabriel Garcia Marquez, Julian Barnes... Het lijkt mij op het ouwe lijf geschreven en heeft nog heel veel keren aardig wat te bieden. Gewoon, op het nachtkastje leggen en af en toe nog eens een stukje lezen...
Naar 'goede' gewoonte dan maar een afsluiter: gisteren gekeken naar AGORA op Canvas. Het verhaal van Hypatia en de wereld en tijd waarin zij leeft. Alexandrië in het jaar 391. Een historisch werkstuk, maar actualiteit op zijn actueelst. Veel uit opgestoken. Geleerd?

Als er al iets is dat de geschiedenis ons kan leren, dan wel dat de mensheid er nog steeds niets van geleerd heeft en er al helemaal niks blijvend van heeft opgestoken. Keer op keer op keer op keer op keer wordt alles naar de kloten gedaan door extremisten, orthodoxen, parabolanen of andere fanatiekelingen en dat  'in de naam van' steeds weer andere godsdiensten en religies . En hier is voorlopig nog geen kentering in zicht!

Marco Polo