Gisteren zijn we er snoeihard tegenaan gegaan: letterlijk en figuurlijk! Collega Wim V. is een man van niet teveel woorden en dus spreken zijn daden voor zich. Hij was eerder als eens komen verkennen en had sindsdien een "plan de guerre" uitgebroed waarmee hij die enthousiast uit de kluiten geschoten krulwilg in mijn achtertuin te lijf zou gaan.
Snoeien was de boodschap, en kort het leitmotief.
Zelfs een "vrijdag de dertiende" kon hem hiervan niet weerhouden.
In geen tijd stond hij veilig vastgehaakt tussen de uitschieters en liet zijn kettingzaagske lustig brommen. Ondergetekende mocht heel af en toe via vakkundige bijgestuurd touwwerk een vallende tak begeleiden in een veilige landingsstrook tussen haag en tuinhuis, maar voor de rest was het al Wim wat de klok sloeg.
En dikwijls hoefde die klok niet te slaan, want in minder dan 3 uren was de fiere Salix babylonica ´Tortuosa' herleid tot een stoere design-kapstok terwijl het grotere hout al in stukken van 50 cm lag te wachten om in de houtberging gestapeld te worden.
Het was meteen een heel ander zicht in de tuin: ondanks de grijze lucht en de krullende puinhopen gaf m'n hofke een weidse aanblik. In de ochtendzon groet Marc vanaf heden de dingen zonder enige visuele obstructie, en zowel voor het grote als het kleinere snoeihout wordt een aangepaste bestemming gezocht.
Door deze tuinbouwkundige ingreep op vrijdag en het feit dat we morgen naar goede gewoonte de maandelijkse blog-publicatie van Aloysius Primus verwachten dreigde Sint Valentijn een beetje in de verdomhoek te raken. Gelukkig is er meer aan de hand dan alleen maar de commerciële hype die rond deze dag wordt opgebouwd: al rood wat de klok slaat (bis), veel hartjes in allerlei materialen, bloemen van alle slag en soort die de tekortkomingen tijdens de rest van het jaar moeten goedmaken en etentjes die plots veel meer kosten dan gewoonlijk, rap-rap ineengeflanst zijn en vol zitten met allerlei tot copulatoire hoogstandjes manende afrodisiaca. Valentijn is niet alleen de dag van de ver- of geliefden, maar geldt ook als erkend merkeldag: een dag die in het volksgeloof belangrijk is voor het lot van de mens of het weer.
Geloof het of niet, met die blauwe lucht en stralende zon moest er volgens mij vandaag wel iets speciaal te verdienen zijn...
En zie wat de volkswijsheid in petto heeft voor een zonovergoten Valentijnsdag als vandaag:
Zonneschijn op Sint Valentijn
Geeft geen azijn, maar goede wijn!!
Laat maar komen: ik ben er klaar voor.
Marco Polo
14 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten