08 september 2010

Hoe zuur is de frut?

Wat in de vorige bijdrage nog als vraagstelling in de voorwaardelijke zin werd geponeerd mag vandaag in de meest expliciete en absolute vorm de titel van dit artikel "sieren".
Geen kat die nu nog een euro verwedt op de kansen van de Rode Katers om zich rechtstreeks te plaatsen voor het EK 2012.
Uit wat dinsdag in Turkije gebeurde zou de hele overroepen horde megalomane dagdromers uit de Houba de Strooperlaan 145 een zoveelste les in bescheidenheid moeten trekken. Bobo's, trainers, spelers, entourage en het stilaan traditioneel ontgoochelde supporterslegioen moeten nu maar eens bekennen dat er,
"buyten" een massa gebakken lucht, weing tot niets te rapen noch te slijten valt met onze nationale sjotterkes. Leekens zal er wel een uitleg voor hebben en het nodige zand in de ogen van zijn toehoorders strooien. Mij, en met mij nog heel veel anderen, zullen ze niet meer kunnen overtuigen: "Thomas is de naam.
Neen, niet Vermaelen, wel De Ongelovige..."

Dit moest er even uit, of af: zoals U verkiest.
Ondertussen ben ik omringd door het gerikketik van de zoveelste verdwaalde najaarsbui die zich in de Graspolderse nazomer waagt. Het aanhoudend zachte watergeroffel op het schuine dak vormt de achtergrond bij Life for Rent, de tweede cd van Dido en de enige van haar in mijn bezit. Schitterende muziek, die mij veel doet vergeten en een licht melancholische toets aanslaat.
Daar is het nu de tijd en ook wel het weer voor.

Alle beetjes helpen om mij terug op het juiste spoor te zetten: actie, verzorging, ambitie... alles weer wat aanscherpen.
Sinds begin vorige week ben ik "back on the homeo-track".
Reeds drie keer kon ik een goede 50 minuten bijeen trappen. Telkens met filmmateriaal van de NBA op het kleine scherm.
De eerste keer een Top 10 programma met de beste spelers, teams, moves, shots, duels,... uit de Amerikaanse basketbalhistorie. Daarna volgde de Larry Bird, 50 Greatest Moments: fantasisch mooie documentaire ter gelegenheid van zijn 50ste verjaardag
en vandaag deed ik het nog een keer met MJ.
Michael Jordan, An American Hero: de verfilming van de beslissende momenten in His Airness' leven.
Als het zo doorgaat zullen de eerste kilo's er snel afvliegen, geraak ik weer in shape én in de ban van het spelleke...
Ik ben benieuwd.

Marco Polo

1 opmerking:

Tantan zei

We mogen al van geluk spreken dat de plaatsing van de (allesbehalve overbetaalde) basketbaljongens een voetnoot kreeg in het tv- en radionieuws. Het is gewoon een schande dat er in Belgie nog zoveel aandacht wordt besteed aan een spelletje waar duizenden Zuid-Amerikaanse straatjochies stukken beter in zijn dan de half-verwijfde Louis Vuitton-bende...