Dolce Carpe Manolo...

Ten huize Polo heerst vandaag de regel van de dubbele zondagrust. Het is de zevende dag des Heren, en dan zal er geen arbeid verricht worden. Niet dat ik steeds zo overtuigd ben van, noch zwaar geadapteerd aan de christelijke levensstijl en zijn gewoonten, maar als er gerust mag worden dan heb ik in deze zelfs hélemaal niks tegen "moeten". Ook Manolo, mijn vrolijke gastarbeider, die zoals U op onderstaande prent welwillend zult bemerken gisteren nog flink zijn werk deed, heb ik vandaag op non-actief gezet en kan dus eveneens genieten van een etmaal heerlijk nietsdoen.

Dat Dolce farniente vandaag een dubbele score haalt en in vetjes staat geschreven, hebben wij te danken aan de kalendermaker én aan de Sossen. De partijgenoten van mijnheerke Tobback vieren feest op 1 mei en hebben dus geen tijd om zich met een zichzelf verlagende bezigheid als werken onledig te houden op deze Dag van de Arbeid. Caroline & Co gaan voor meer leefcomfort en laten den Baard maar verder wind verkopen, nu gebleken en toegegeven is dat de keuze voor zonnepanelen toch niet zo verstandig geweest is. Het zal ook nooit veranderen hier.

Terwijl ik mij met zelden geziene ijver neerleg bij het werkverbod en mij overgeef aan lanterfanten en luieren spannen een stralende zon en een blauwe hemel nog steeds de kroon over ons Polders firmament. Ook daarvan moet ik profiteren nu ze er zijn. Carpe diem en laat het daar niet bij, er valt nog zoveel meer te plukken...

Marco Polo