Arbeit macht frei...

Sedert enkele weken wordt er 'hard' gewerkt aan een voetpad in onze buurt. Al 19 werkdagen zijn er twee Antwerpse stadsarbeiders aan de slag om de tegels uit te breken en te herschikken. De klus wordt degelijk, maar zéér traag geklaard. Ook nu hebben zij nog behoorlijk wat signalisatie achtergelaten bij de resten stabilisé en uitgebroken stoeptegels. Ik ga er vanuit dat zij de komende werkweek nog actief zullen zijn binnen mijn gezichts- én gehoorveld en het nodige hameren, drillen en slijpen mij net iets vroeger uit m'n nachtrust zullen halen dan normaal. Dat neem ik er wel bij, als ze het einde van hun opdracht en de daarmee gepaard gaande afwerking maar halen voor het bouwverlof van start gaat...

Dan ging het er in Moskou anders aan toe. Bij onze tussenstop op weg naar de Final 4 in Ekaterinburg zagen we tijdens een stadswandeling een ploeg straatwerkers in actie. Op en rond het Rode Plein moesten de kasseien herlegd worden. Was ook hier hoog bezoek op komst, net als in Thorn...? Het werk werd alleszins in sneltreinvaart uitgevoerd, want toen we er de volgende ochtend passeerden met de bus op weg naar de luchthaven lag er een zo goed als nieuw parkeerterrein en aansluitend een biljartlakengladde wandelpassage.

Zoals U kan zien was daar de inzet van manschappen iets ruimer bemeten dan wat de regie voor wegen en verkeer in onze eigenste Sinjorenstad als norm hanteert. Het is dan ook niet onlogisch dat men daar al na één dag geheel verkeershindervrij opnieuw de binnenstad kon bereiken.

In mijn eigen achtertuin was er afgelopen woensdag dan weer sprake van een heuse open deurdag. Mijn hooggewaardeerde leeftijdsgenoot en collega Noël heeft de toegang tot het tuinhuis onder handen genomen. Van bij de ingebruikname van dit paviljoen was er sprake van behoorlijk wat obstructie ter hoogte van de dubbele zwaaideur. Op de meest professionele manier heeft mijn goede vriend komaf gemaakt met deze steeds wederkerende problematiek. Een strak schuurplan zorgde ervoor dat zowel de boven- als onderkant werd aangepakt en van alle oneffenheden ontdaan. Van enig knellen is geen sprake meer en het gebruik van zowel de inkom als de uitgang, weliswaar doorheen één en dezelfde deuropening, is vanaf nu kinderspel om niet te zeggen een fluitje van een cent...

Al deze werkzaamheden op een rijtje, door anderen uitgevoerd, zorgen ervoor dat ikzelf m'n handen vrij heb om te doen wat ik graag doe, of net niet. En vandaar dus een wel heel vrije vertaling van een zwaargeladen Duitse zinssnede die vandaag de kop van dit artikel siert: Het werk (van een ander) maakt dat ikzelf meer vrije tijd heb. Ik ga er nog eens invliegen, zie...

Marco Polo