Twee keer zelfs: héén en weer, van onder naar boven en terug naar beneden. Een van verdieping tot verdieping tien keer schitterender wordend maar steeds even golvend uitzicht over Antwerpen en de Schelde, de stad en de stroom die de initiatief- nemers en ontwerpers van het project hebben geïnspireerd. Hoewel we net op die bewuste zomerse zaterdag een periode van herfstig najaarsweer over ons heen kregen stegen Polo & Pola samen met Simon en Marianne naar het dakterras om aldaar een frisse neus te halen. De tentoonstellingszalen hebben we deze keer gelaten voor wat ze zijn. Die verkennen we zelf eerst eens grondig alvorens we er nietsvermoedende gasten mee naartoe nemen.

Het frisse paddenexemplaar links op onderstaande foto riep ons toen een heel enthousiast "Tot weerziens!!" bij het verlaten van het Polderbos. Eén van zijn maatjes had het gisteravond veel moeilijker, want was op vlucht voor de loden hitte gesneuveld aan de rand van onze oprit.

De donkere wolkenjacht kwam dreigend over en liet met veel gedonder en geroffel het ergste vermoeden.
Niet meer dan een waarschuwing...
Marco Polo
1 opmerking:
Niet overdrijven , Mraco. Die beschuit et muisjes krijg je morgenvroeg toch niet hier !
Enne... als het nodig is : Blijven zwemmen!
Een reactie posten