Tijdens het voorbije Pinksterweekend passeerden we in Belgarije de kaap van 365 dagen, zijnde één jaar volgens onze westerse tijdsrekening, sinds de vorige en tot op heden nog steeds zonder resultaat gebleven federale verkiezingen.
Al een heel jaar lang wil men ons doen geloven dat er onderhandeld wordt om een nieuwe regering te vormen.
En nog veel langer doet de vorige en ondertussen voorlopige bewindsploeg niet meer of niet minder dan de lopende zaken afhandelen. In de dagdagelijkse praktijk voelen we daar niet echt veel van en is er al helemaal geen verschil met wat de echte regering Leterme II ooit realiseerde. Volgens mij doen ze het nog graag ook. Als men inderdaad een nieuwe regering wil, dan is er toch een eenvoudig én probaat middel dat hier te lande zo menigmaal wordt toegepast. Vraag maar aan die van de spoorwegen, AviaPartner, Renault of Opel: een stakings-aanzegging, twee vakbonden erachter en het spel zit op de wagen. Als de ploeg van lopende zaken in staking gaat zullen
De Wever & Di Rupo wel snel iets moeten doen, willen we niet écht in het peletonnetje met Griekenland, Portugal, Ierland en Spanje terecht komen. Anderzijds is het misschien niet ondenkbaar dat we zonder echte stuurlui de zwaarste stormen ook wel overleven en als vanzelf in kalmer water gaan terecht komen. Wie zal het zeggen??
Dit memoriaal artikeltje luidt een korte serie in die een impressie zal geven van wat Uw nederige verslaggever zoal uit de kast heeft gehaald om dit herdenkingsweekend van de nodige luister te voorzien. Tot morgen voor deel één van onze mini-serie "Pinksterweekend 2011"...
Marco Polo
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten