Are you ready for this?

Voilà, bij- én uitgeslapen en meteen vroeg aan de slag. Het weekje Polen ligt weeral twee etmalen achter mij. Meer dan gevuld en zeer aangenaam in de tijdsbeleving. U mag er trouwens zeker van zijn dat niet alle activiteiten werden vermeld in de blogbijdragen en dubbel-zeker dat al evenmin alle foto's een plaats hebben gevonden tussen de tekst. Het is een hele verzameling geworden, waarbij ik U ten huize Polo uitgebreide commentaar wil geven. Kom gerust eens langs, de thee en wodka staan klaar.
Uw dienaar heeft na zijn terugkeer niet lang stil gezeten. Hoogdringend, zo'n 83 weken te laat, moesten enkele uitgeleende werken van 'Kunst in Huis' uiteindelijk toch weer ingeleverd worden. Om het duo Hoenraet's te vervangen, dat na twee jaar zo stilaan tot het vaste Graspoldermeubilair ging behoren en waarvan ik met de nodige hartepijn afscheid heb genomen, werd gisteren een 'vroege' Clarysse aangesleept...

Het werk neemt dezelfde plaats in aan dezelfde wand als zijn voorgangers en zorgt voor een sfeeromwenteling tijdens het bestijgen van de huistrap. Zou de tweevoudige back-to-back quasi perfecte nachtrust daar al een gevolg van zijn...? Een nachtrust waar het ploegje van Di Rupo nu alleszins naar kan fluiten. Niet dat de 'zonen van' - want dat zijn die drie partijvoorzitters toch hé- er wakker van zullen liggen, maar de Montenese Berlusconi is wel kwistig met zijn aankondigingen van nachtelijk overleg. De afwerking ervan en de bijhorende resultaten zijn van een heel ander, veel lager niveau. Amateurs!! Het heeft lang geduurd vooraleer ik mij nog eens op het pad van de nationale onderhandelaars heb gewaagd, maar nu begint het toch stilaan écht mijn keel uit te hangen en is het zover. Door het regelmatig reizen en voldoende ver van huis zijn was de hele komedie uit mijn aandachtsveld verdwenen, maar als bij aankomst blijkt dat er nog steeds niks uit de bus mag of kan komen, er wordt getwijfeld en gelammenteerd, de boel blijft slabakken en de opgeroepen partijvoorzitters in hun woorden en daden evolueren tot een kringetje koffiekletsers is het de hoogste tijd dat ik er nog eens over begin. Niet vandaag, want dit wordt een mooie dag, maar... 'als ik ooit eens vijf minuten tijd heb'.

Om mezelf te verwennen heb ik na mijn kunstqueeste 'eindelijk' nog eens de sauna bezocht. Na een week begon ik het blote zweetritueel toch wel te missen, maar de inhaalmanoeuvers zijn gestart en Uw dienaar is weer klaar voor de dienst.
Nog meer zweet, en in deze ook bloed en tranen, kwam er 's avonds bij te pas wanneer ik via Canvas The Godfather III tot mij heb genomen. Voor de zoveelste keer heb ik genoten van de onnavolgbare traagheid waarmee Al Pacino de maffia-figuur van Don Michael Corleone gestalte geeft. Hoewel de realiteit deze afspiegeling van 'de georganiseerde misdaad op haar mooist' al lang ingehaald en ter plaatse heeft gelaten blijft het toch een aanrader voor wie de huidige 'klets-boem-patat'- en met veel effecten gekruide supersnelle actiefilms maar niks vindt.
Voor het actuele gangsterwerk moeten we natuurlijk bij Dexia en zijn Arco-derivaten zijn en bij de witteboordcriminelen van het hoogste échelon aldaar. Loodgieter Dehaene wenste vroeger nooit in te gaan op 'als'- of 'wat indien'-vragen en maakte zich er steeds vanaf met de "We gaan de problemen aanpakken en oplossen als ze zich stellen..."-quote. Die problemen waren nù wel degelijk aan de orde, maar van den dikke van Vilvoorde of zijn aanpak, laat staan oplossingen, hebben we niks of weinig gehoord. In de op en top Belgische benadering van dat debacle zijn het nu de Sossen die de Tsjeven hun vet geven, en deze keer hebben zij gelijk.
't Is ooit anders geweest. Als al die dames en heren politiekers nog eens echt kleur zouden bekennen en dan wel de kleur waar ze echt voor staan, het zou de boel wel wat duidelijker en doorzichtiger maken zeker. Ze mogen dan wel geen voorbeeld nemen aan deze supporter van Wisla...

Die is, zoals steeds, op alles voorbereid...

Marco Polo