Dzień dobry...

Bij deze en dus vandaag stuur ik U allen als groet een 'goeie dag' vanuit Krakau en mag de authentiek Poolse vorm daarvan de hoofding van deze bijdrage sieren. Het gaat nog even duren voor ik vertrouwd zal raken met dit Slavisch communicatiemiddel. Woord per woord, traag en hopelijk ook gestaag, en dus begin ik maar met telkens goeiedag te zeggen tegen de mensen: "Dzień dobry!!"

Uw dienaar is in het spoor van de immer reizende en dientengevolge boven zichzelf uitrijzende Pola naar Polen getrokken: 'Polo & Pola in Polen'. Een ideetje voor een allitererende titel in het oeuvre van Studio Vandersteen. De meer dan goede reden voor deze verplaatsing is een bezoek aan 'ons klein' die, zoals velen van U en één daaronder in het héél biezonder wel weten, momenteel haar basketbalboterham verdient bij Wisla Can Pack Kraków. Om de bezoeken van ma en pa van voldoende sportinhoud te voorzien en zelf niet iedere dag te moeten trainen kiest Anke nog steeds voor een ploeg die ook in de Europese competitie actief is. Wij zien op die manier minstens twee wedstrijden in één bezoekperiode en 'ons klein' geniet van meer recuperatiedagen door het goedgevulde wedstrijdschema. Gisteren was het al direct van dat: Kraków - Taranto, vijfde wedstrijd in de Euroleague...

Er wordt in en om de stad voldoende aandacht besteed aan de exploten van de 'white star' en overal hangen er affiches om de volgende wedstrijd aan te kondigen. Wie goed kijkt zal merken dat ook 'onze halve Hollander' hier al geweest is of nog verwacht wordt: het Poolse bijschrift heb ik niet meteen begrepen, maar toch.
Over de wedstrijd zelf nu: wegens een aanslepende verkoudheid is 'ons klein' al enige tijd niet tot minder actief geweest, en dat liet zich aanzien. Ze is nog niet opnieuw klaar voor het échte werk, en dus beperkte haar optreden zich tot een haar door de coach welwillend aangeboden probeersel van 3 minuten. We hebben dan maar gefocust op de supportersgekte en de cheerleaders: allebei van Poolse kwaliteit en dus niet te versmaden. De ploeg speelde niet heel scherp en had aan een middelmatige prestatie genoeg om de Italiaanse meisjes te verslaan: 64-58. We zien wel wat de volgende wedstrijd brengt.
Ondertussen hadden de Polo's niet stilgezeten natuurlijk: een ochtendwandeling in de buurt van Anke's appartement, verse spaghettisaus op mama's wijze maken, samen pre-game-pasta eten, na een korte siësta (jaja, we zijn Spanje en zijn gewoonten nog niet vergeten) een eerste verkenning van het stadscentrum en een wandelingske over de grote markt.

Dat noemen ze hier de Rynek Glówny, zeg maar de Plaza Mayor van Krakau. Ik weet er nog niet heel veel van, maar dat komt wel. Geen paniek, ik zoek het voor U uit en laat U delen in mijn ontdekkingen. Na een pintje onder de toren zijn we naar de zaal gegaan, binnen wandelafstand, en dus te voet. Wat zich daar afspeelde heb ik eerder reeds in het kort beschreven, dus ga ik meteen over naar de afsluiter van deze eerste bijdrage. U herinnert zich wellicht nog beelden van het uitzicht over de daken van Salamanca vanop Anke's dakterras aldaar. Welnu, ook hier hangt er een balkon aan haar huisvesting. En ook hier is er een 'view', deze keer geen terracotta dakpannen maar fleurige appartementsgevels...

't Is iets helemaal anders, maar zeker niet fout.
En om mijn goede voornemens niet meteen de nek om te wringen wens ik U bij het einde van deze eerste bijdrage vanop Poolse bodem nogmaals een warm 'Dzień dobry' en tot ziens... 'Do widzenia'!!!

Marco Polo