
Zwijgen en eten...
Tussen alle perikelen en omstandigheden door heb ik na onze Krakau-reis weer uitgebreid tijd gemaakt om aan mijn homeo-reputatie te werken. De eerste aanzet werd een reeks van 6 x 45 minuten, dagdagelijks uitgevoerd tijdens het bekijken van een gelijk getimede tv-serie over Auschwitz. Aangrijpend en met een gunstig effect op mijn historisch bewustzijn én fysiek welgevoelen. Eens de toon gezet en de prestatiecapaciteit van mijn ouwe lichaam weer wat aangezwengeld, zette ik de stap naar het vroegere niveau: in één sessie een volledige langspeelfilm.

Sinds weken vul ik de kleine gaatjes in mijn dagprogramma met een heuse inhaalrace op de stapel Knack's die hier tijdens de Brazilië-reis is ontstaan en die week na week bleef aangroeien wegens mijn eerder vernoemde onderhandelaarsgedrag. Eindelijk komt er nu schot in de zaak en belanden de opeenvolgende nummers steeds sneller in de papiercontainer. De traagheid waarmee de operatie zich ontrolde was vooral te wijten aan de tijd die Uw dienaar moest spenderen aan het oplossen van de sudoku's. Maar er is beterschap op komst: niet dat mijn puzzelvaardigheid in deze zo spectaculair verhoogt, hoewel oefenen ook hier tot de geboorte van een mooi artefact kan leiden, edoch het feit dat ik de bewuste pagina telkens uit het mij voorliggende nummer scheur en aldus de ware problemen voor onbepaalde tijd voor mij uit weet te schuiven. Moeilijkheden vermijden, bochten maken, onderhandelen zonder visie...: ik ben er helemaal klaar voor, Elio & Co!!
En wat de Sportvrouw 2011-saga betreft: na ampel overleg en daverende besluitvorming zijn via diverse kanalen contacten gelegd met leden van de journalistengilde. Wij en anderen met ons hebben de heersende onvrede gelucht, verwoord en doorgespeeld. Hierbij gaat mijn dank naar AL, BDM en BDM, RK en AVG om de zaak aan te kaarten en naar de heren PC, XL, RB, UDB, MVG en SP -allen op een of andere wijze lid van de schrijvende en reporterende kaste- voor de antwoorden die zij daarop alsnog formuleerden. Zij betoonden wel begrip voor de zaak, maar de professionaliteit waarmee zij deze verkrachting van wat een jaarlijkse hoogmis van de sportverdienste zou moeten zijn, hetzij be- dan wel veroordelen, doet mij vermoeden dat zij het geheel al even snel een plaatsje zullen geven in de 'toch maar liever snel vergeten'-blunderdoos van onze vaderlandse sportpers. Hartverwarmend zijn dan weer de vele reacties op FB, waar de
foto van een drievoudige bekerwinnares op veel 'I like'-bijval mag rekenen.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten