De blogpen is weer even onaangeroerd gebleven. Was heer Polo dan toch meer geraakt dan hij wilde laten uitschijnen door het eerder vermelde onrecht dat 'ons klein' wordt aangedaan door de kaste der sportjournalisten of is het de tijd van het jaar, het vallend blad, het weer dat weer niet weet welke kant het eigenlijk op wil, een aanval van lethargie, in de breedste zin van de betekenis, op mijn dagelijkse bezig zijn...? Wat dat laatste betreft moet ik hier meegeven dat het steeds langer in de bedstee vertoeven alvorens de uitstap te wagen tegenwoordig vooral zijn oorzaak vindt in het feit dat Uw dienaar de avond voordien ook alsmaar later het pad naar datzelfde ledikant lijkt te vinden. De kippen zijn al heel lang op stok wanneer bij mij enige aandrang merkbaar wordt om hen te vervoegen, en dan volgt nog een lange procedure alvorens het zover is. Dit facet van mijn profiel laat mij in aanmerking komen om onderhandelingen te leiden: voor het slapengaan nog een ditje en een datje, toch nog even zus en anders zo, misschien nog snel even nu en anders morgen, ik weet het niet... Elio De Roeper heeft het handjes zwaaien uiteindelijk dan toch maar opgegeven en zit nu veel te laat, maar met het S&P-ratingmes in de rug lange gezichten te trekken en onmogelijke compromissen te sluiten met een stelletje ongeregeld dat zich 'onderhandelaars' noemt. De 'Schaam van België', want terwijl de crisiswolken zich in ijltempo aan het opstapelen zijn boven dit kleine koninkrijkje, zijn zij vooral bezig zijn met hun eigen postje en moeten ze ervoor zorgen dat de papa's fier kunnen zijn op en tevreden met de prestaties van zoonlief. Politiek op z'n smalst, maar wij gaan de gevolgen ervan in het lang en in 't breed op ons bord krijgen.
Zwijgen en eten...
Tussen alle perikelen en omstandigheden door heb ik na onze Krakau-reis weer uitgebreid tijd gemaakt om aan mijn homeo-reputatie te werken. De eerste aanzet werd een reeks van 6 x 45 minuten, dagdagelijks uitgevoerd tijdens het bekijken van een gelijk getimede tv-serie over Auschwitz. Aangrijpend en met een gunstig effect op mijn historisch bewustzijn én fysiek welgevoelen. Eens de toon gezet en de prestatiecapaciteit van mijn ouwe lichaam weer wat aangezwengeld, zette ik de stap naar het vroegere niveau: in één sessie een volledige langspeelfilm.
Met zorg heb ik een niet té lang exemplaar uitgezocht en kan U fier en tevreden 'mededelen'-want daar gaat het hier toch om- dat ik The King's Speech in één ruk heb uitgereden: 55 km in één uur en vijftig minuten. Zonder haperen...
Sinds weken vul ik de kleine gaatjes in mijn dagprogramma met een heuse inhaalrace op de stapel Knack's die hier tijdens de Brazilië-reis is ontstaan en die week na week bleef aangroeien wegens mijn eerder vernoemde onderhandelaarsgedrag. Eindelijk komt er nu schot in de zaak en belanden de opeenvolgende nummers steeds sneller in de papiercontainer. De traagheid waarmee de operatie zich ontrolde was vooral te wijten aan de tijd die Uw dienaar moest spenderen aan het oplossen van de sudoku's. Maar er is beterschap op komst: niet dat mijn puzzelvaardigheid in deze zo spectaculair verhoogt, hoewel oefenen ook hier tot de geboorte van een mooi artefact kan leiden, edoch het feit dat ik de bewuste pagina telkens uit het mij voorliggende nummer scheur en aldus de ware problemen voor onbepaalde tijd voor mij uit weet te schuiven. Moeilijkheden vermijden, bochten maken, onderhandelen zonder visie...: ik ben er helemaal klaar voor, Elio & Co!!
En wat de Sportvrouw 2011-saga betreft: na ampel overleg en daverende besluitvorming zijn via diverse kanalen contacten gelegd met leden van de journalistengilde. Wij en anderen met ons hebben de heersende onvrede gelucht, verwoord en doorgespeeld. Hierbij gaat mijn dank naar AL, BDM en BDM, RK en AVG om de zaak aan te kaarten en naar de heren PC, XL, RB, UDB, MVG en SP -allen op een of andere wijze lid van de schrijvende en reporterende kaste- voor de antwoorden die zij daarop alsnog formuleerden. Zij betoonden wel begrip voor de zaak, maar de professionaliteit waarmee zij deze verkrachting van wat een jaarlijkse hoogmis van de sportverdienste zou moeten zijn, hetzij be- dan wel veroordelen, doet mij vermoeden dat zij het geheel al even snel een plaatsje zullen geven in de 'toch maar liever snel vergeten'-blunderdoos van onze vaderlandse sportpers. Hartverwarmend zijn dan weer de vele reacties op FB, waar de
foto van een drievoudige bekerwinnares op veel 'I like'-bijval mag rekenen.
Om het geheel af te ronden ben ik op zoek gegaan naar iets wat ons kan wapenen en/of beschermen tegen al het onheil en de onrechtvaardigheid die in het dagelijkse leven rondwaart. Mijn oog viel daarbij op een ontwerp van de Georgische ontwerper GUDU. Om de verdedigingsfactor van het ensemble maximaal tot zijn recht te laten komen
26 november 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten