'Herdenking' sponsored by ING...?!

Eerst gunde ik mezelf wat ruimte tussen overlijden en afscheid van de Bonnie. Bij deze wil ik trouwens iedereen danken die op welke manier dan ook een signaal van medeleven heeft gegeven bij het overlijden van oma Pola, de mama van Niekol. Even niet bloggen kan dan geen kwaad en zorgt in veel gevallen voor de nodige mentale rust. In zo'n periode sta ik meestal wel open voor mogelijk blogbare onderwerpen, maar de verwerking ervan wil dan niet helemaal lukken.  Op de reservenbank dan maar en kijken of er later nog iets van komt. Vele verdwijnen al snel uit het geheugen en blijken mijn aandacht niet te kunnen houden. Geen erg. Wat overblijft is meestal wél het vermelden waard, en dus...

Vorige week vierde men in Aalst, Rio de Janeiro en nog enkele andere wereldsteden en Belgische dorpen het begin van de vleesloze periode. Heidens of christelijk, het maakt niet zoveel meer uit. Vanaf woensdag staat de veertigdaagse vasten geprogrammeerd en dus wordt er de dagen voordien nog een stevige lap op gegeven. Hoewel heer Polo de 60 al ruim gepasseerd is en daarvan al meer dan de helft in Antwerpse contreien verblijft stond hij deze week toch weer met zijn mond vol valse tanden. Hoorde ik (niet voor het eerst) van het 'pruimentaartje'. Dat was mij reeds bekend als vooroorlogs attribuut in de bevoorradingszakjes van de ronderenners, maar dat het ook deel uitmaakt van een Antwerpse Aswoensdag-traditie... dat was nieuw voor mij. Zelfs een Polo is nooit te oud om te leren en moet oprecht bekennen dat dit vele jaren lang een gat in mijn traditionalistische cultuur is gebleven. Het is bij deze dus opgevuld. Dat gat...

Meteen werd de achterstand goedgemaakt en fungeerde de lokale bakkerswinkel als 'poste d'alimentation'. Niks zo delicieus als de plaatselijke lekkernijen op het juiste moment om de geëigende reden te nuttigen: na het worstenbrood op verloren maandag, de pannenkoeken op lichtmis, nu het pruimentaartje op aswoensdag. Wat gaat er nog allemaal volgen? Nooit te oud om...

Als het om traditie gaat was er zaterdag ook nog wel iets te beleven. Aangezien de natuur en zeker de bijhorende fenomenen zich tot nader order niet laten dwingen bleef het bij een originele herdenking van een traditie. Op de nederlandse televisie werd aandacht geschonken aan de Elfstedentocht 1985. Omdat het benodigde ijs ontbrak werd exact 30 jaar na datum de volledige verslaggeving van de dertiende 'tocht der tochten' nog eens helemaal overgedaan. Via de weg van de moderne technologie zagen massa's schaatsliefhebbers en andere nostalgen de integrale heruitzending van die memorabele 21 februari 1985 in 'livestream' op het phone-, tablet-, laptop-, pc- of zelfs televisiescherm. Heroïek en dramatiek. Alles erop en eraan. Ieder die er aandacht aan wilde schenken kon zich nog eens helemaal uitleven. Zelfs een tanend geheugen hoeft in deze omstandigheid geen nadeel te zijn: wie was de winnaar ook weer...?? Maakt niet uit, zo blijft het de hele dag lekker spannend.

Lekker en spannend...
Heb er uitgebreid van genoten. Met dank aan Julien R voor de logistieke raadgevingen en ondersteuning. Volgend jaar weer op post. In 1986 werd back-to-back editie veertien afgewerkt.

Afsluiter
Wat komt ING 'in des Gods Heren Naam' in de hoofding van deze blogeditie doen? Eigenlijk niks, en feitelijk heel veel. Wie sinds het begin van dit kalenderjaar de verslaggeving van heer Polo volgt heeft volgende titels onder ogen gekregen:
De Jaarwisseling, Lang leve de Koning, Vatbaar voor Herhaling, Verontwaardiging, Kentering, Verwondering, Tot en met de Wandeling, Verbijstering, Een heel bijzondere Ontmoeting, Niet zomaar een Voorstelling, Verlichting, Verder leven in Herinnering, Weer een Ontdekking, Aanvaarding en vandaag dus Herdenking...
En nu de vraag of deze steeds weerkerende titels die eindigen op '-ing' mij kans zouden bieden op een bescheiden sponsoring door de oranje geldmanipulatoren van ING? Neen, en dus gaan we hier vanaf nu opnieuw de geheel eigenwijze Polo-toer op als het erom gaat een passende hoofding bij een zelfgeproduceerd stukje proza te fabriceren. Voor vandaag kon dat al iets in de zin van 'memorie' geweest zijn...

Marco Polo