10 februari 2015

Weer een ontdekking...

Le Ventoux...
Ben al snel boven geraakt, zij het op louter lecturale wijze. De hele Provence, au grand complet, ligt aan mijn voeten. Ik droom reeds twee dagen van zonnig zuiderse vergezichten. Schitterend boek over vrienden in een mooi verhaal rondom een fantastische klim. Van een metafoor gesproken. Doet mij direct denken aan Zadelpijn en ander damesleed. Van Liza van Sambeek. Ook zeer de moeite van het lezen waard, heeft recentelijk de plaatselijke boekenstorm overleefd en staat dus nog steeds te blinken in mijn bibliotheekkast. Moet ik binnenkort maar eens opnieuw gaan lezen...
En dan nu terug naar de Ventoux uit VENTOUX.
Ik heb die kaalgrijze puist nooit zelf met de fiets beklommen. Zelfs geen 'poging tot' ondernomen. Wel was ik één keer auto-begeleider bij Simon V. Onze Sliedrechtse vriend die na zijn hardloopcarrière vergroeid is geraakt met een koersfiets. Racefiets heet dat in Nederland. En meermaals heb ik in staat van oprechte bewondering de verslaggeving aanhoord over de heroïsche beklimmingsreeksen van Chocolate Rudiman Jacques. Respect. Mijn tipgever, Geert T,  past in deze opsomming want heeft ondertussen ook zowat een koersfiets onder zijn kont plakken en ziet Franse bergen als de ultieme uitdaging om zijn fysieke en psychische paraatheid te testen. Hij wees mij tijdens onze laatste Umweltanalyse op de muzikale achtergronden van dit boek. Verwijzingen die hem terug smijten op een hoop jeugdherinneringen. Wellicht niet dezelfde referenties als datgene wat mij zo blindelings raakte in dit schrijfsel van Bert Wagendorp. Heer Polo leest tegenwoordig nogal eens vooruit achteruit en terug wanneer hij een boekwerk in handen heeft. Zo sprong ik al hinkstappend van de hak op de alom aanwezige tak en struikelde over een 'Canto Ostinato'. Achtergrondmuziek bij een afstudeerscène en inleiding tot een bijhorend maar niet geciteerd gedicht. Mij totaal onbekend, maar met de ipad op schoot en middels wat gegoogel op het 'www' komt een mens tegenwoordig onvoorstelbaar snel bij het gezochte item in de Youtube-bibliotheek. Wat een ontdekking: Canto Ostinato van ene Simeon ten Holt. Voel mij uitermate vatbaar voor deze stijloefening: de tijd van het jaar, de familiale omstandigheden en/of de eigen wattigheid waarin ik mij momenteel bevind? Vind het alleszins prachtig: eigen beleving, inleving, aanvoelen...

Zo op mijn hedendaags lijf gecomponeerd ook dat ik het in de vooravond nog eens beluister om de stille woonkamer wat vulling te geven. La Pola, slachtoffer van haar eerste griepaanval, ligt boven uit te zieken. Kijk met 'ons klein' naar Intouchables. Dankzij de digibox voor mij de tweede keer. Schitterende film. Ontdek nu ook de pianomuziek bij de poëtische momenten in het verhaal. Gelijkaardige zoektocht als hierboven leidt mij later naar Ludovico Einaudi en een heel oeuvre op Youtube. 36 Song Gold Collection... en nog veel meer.

Het moment waarop deze muziek mijn pad kruist lijkt wel voorbestemd. Deze piano's passen perfect in een fase van verlies, verwerking en poging tot begrip en ondersteuning die ik nu doormaak.
Alleen, dat wist ik toen nog niet...

Marco Polo

Geen opmerkingen: