Even pauze aan het boekenfront.
Heb een hele reeks prachtige en interessante werken achter de rug.
Ben nu aan een korte break toe. Tijd om nog eens écht onnozel te doen? Zou ik het nog durven? En kunnen?? Weer eens mijn voeten vegen aan de gedragsregels van de stijf burgerlijke goegemeente? Rebellie versus bureaucratische onkreukbaarheid. Ook ik ben slachtoffer van de vrouwenemancipatie en voel me al decennialang als een door Dolle Mina's aangeschoten brok grof wild. Verboden viriliteit, geen dubbele bodems, geen seksistische opmerkingen, en er al helemaal niet om lachen... Mag dat nu echt niet meer? Wat er mij nog rest aan testosteron ligt ongebruikt in de onderste lade van mijn restauratoire body. Het wordt dus hoog tijd dat ik mij nog eens laat gaan op deze pagina's. Dat lijkt mij weeral veel te lang geleden. Alors...
Ik pik er een krantenartikel uit dat vooral in de digitale kwaliteitspers van de Lage Landen hoge ogen blijkt te gooien: "Ja hoor, de nieuwe reclamecampagne van SUITSUPPLY is wéér seksistisch" - DM. Ik moet eerlijk toegeven dat de merknaam, want dat blijkt het te zijn, bij heer Polo zelfs geen Pavlov-belletje deed rinkelen. Ben blijkbaar niet meer mee met de tijd. De titel trok echter wel mijn aandacht en de bijhorende foto al helemaal.
Dan gaat Uw bloggende explorator pas echt op zoek.
Deze Waterworld-prent maakt deel uit van de publiciteitsactie voor de lente-/zomercollectie 2015 van SUITSUPPLY. Dus slaat 'wéér' op een herhaling van feiten, een recidive, het niet kunnen laten. Dat wil zeggen dat er nog ander documentatiemateriaal moet te vinden zijn. Een goede reden om mijn Google-expertise nog wat bij te schroeven. Lang hoeft dat niet te duren en dus overloop ik hieronder met U enkele van de meest in het oog springende resultaten.
Om te beginnen een Goldfingerachtige beeldconstructie die haar plaats heeft in de zomercampagne van 2011. Ik ben meteen verkocht en ga gedreven terug op zoek naar een driedelig pak. Mogen die dames dan mee in het pashokje om het vest aan te geven? En de stropdas....
Die laatste is dan weer niet echt noodzakelijk voor deze strandcombinatie uit 2010. Gezellige drukte, en dus mag het er wat losser aan toe gaan. Lang geleden, toen de dieren..., maakte ik er ook een tussentijdse gewoonte van om in 'veston' op te treden. Maar nooit op het strand, en nooit in dit gezelschap. Heb blijkbaar een en ander gemist.
Om dan maar te zwijgen van de 2014 wintercollectie. Met een stijlvolle smoking op de eerste rij en een madam van staal die zonder verpinken bevestigend zal antwoorden op de vraag of de Bokma koud staat!! Steeds zijn ze erbij die dames. Zomer en winter, en even steeds zorgen ze ervoor dat die reclames niet ongezien voorbij gaan. Heer Polo vindt het mooi. Het kijkt lekker en aangenaam,maar toch laat ik mij niet afleiden. Het gaat mij wel degelijk om de herenkleding. Met dit in gedachte denk ik met weemoed terug aan John Inman, alias mister Wilberforce Claybournve Humphries die op onnavolgbare wijze de binnenbeenlengte van de herenbroeken kon opmeten. De dames zouden de andere kant opkijken, maar ik zou me niet laten afleiden. Veel te riskant met mister Humphries in de buurt...
Marco Polo
28 februari 2015
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten