Dat ik onder deze titel een weekend Salamanca moet aankondigen lijkt wat vergezocht, maar U zal zien: de redenen liggen voor het grijpen, het oprapen of nog "voor de hand"!
Vorige vrijdag zou een Ryanair-toestel ons, Pola & Polo én Herman & Yoland' (buren uit de bovenste schuif), om 11.25u van Charleroi naar Valladolid vliegen. Daar kijken we niet meer van op noch tegenaan wegens al goed gewoon na al die vorige vluchten op hetzelfde luchtvaarttraject.
Waar ik wel van opkeek was omweg 1: wegens een zwaar verkeersongeluk op de Brusselse Ring stonden er van alle kanten kilometerlange files die ervoor zorgden dat noch E19, noch A12 een optie bleken om het parcours naar Charleroi-Brussels South af te leggen. Een oplossing leek de omweg via afrit Willebroek, richting Dendermonde, over Lebbeke naar Asse om in Halle weer op de autostrade te geraken. Zoals hierboven neergeschreven "leek" dat inderdaad en plausibel alternatief, tot... ik die dekselse E19 terug opreed voorbij Brussel. Nog een accident, in Nijvel deze keer. Alles samen zorgde dit ervoor dat we om 11.30u in Charleroi aankwamen, en... onze vlieger al vertrokken was!
Overleg: onderneming afblazen, uitstellen of een alternatief ?
Beslissing: we gaan door en zoeken een aanvaardbaar Plan-B !
Resultaat: we nemen omweg 2 en vliegen in de vooravond naar Zaragoza. In tegenstelling tot Valladolid ligt deze stad niet op 100 maar op 500 km van Salamanca. Uiteindelijk vertrok dat vliegtuig met een uur vertraging, is de afstand van Zaragoza via Madrid naar Salamanca "ruim" 500 km, sneeuwt het ook in Spanje tijdens de wintermaanden, en arriveerden we uiteindelijk rond 2 uur "moe maar gelukkig" bij een slaperig Anke.
De volgende dag heeft echter alles goedgemaakt: koud, droog en zonnig weer met een strakblauwe lucht... ideaal om vrienden in een prachtstad als Salamanca te gidsen.
We hebben genoten van de eerste tot de laatste minuut.
's Avonds was er de wedstrijd Salamanca - Gran Canaria: voor een weeral schitterend publiek werd het een vlotte 72 - 48 overwinning voor de Moscou-killers. Dat basketbal leeft in Salamanca bewijzen onderstaande krantenuittreksels van de laatste dagen ...
We hebben de dag besloten met een Spaanse laatavondmaaltijd en een kruidige toost op de toekomst!
Zondagochtend hadden we nog tijd voor een bezoek aan het Convento San Esteban, waar we oog in oog stonden met...
De terugreis verliep vlekkeloos en zonder omwegen. En zoals genoegzaam bekend: eind goed, al goed.
Vandaag kwam er toch nog een omweg 3 om de hoek kijken: hoewel Anke, dankzij Uw veelvuldige en bereidwillige "voting" een plaats veroverde in de starting five van het Euroleague All Star Team, zal zij dit jaar toch niet kunnen deelnemen aan deze gala-wedstrijd. FIBA en Spaanse Liga hadden al een akkoord dat eventueel geselecteerde speelsters niet zouden weerhouden worden, maar aan de nationale Bekerverplichtingen moeten voldoen. Dura lex, sed lex!
Volgend jaar dan maar... ???
Van een lange omweg gesproken...
Marco Polo
09 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Volgende keer de trein naar Charleroi ? Op voorwaarde natuurlijk dat ... er niet gestaakt wordt !
Proficiat aan Anke,geef volgend jaar maar in tijds een teken om terug te stemmen,'k zal nog meer mensen aanspreken om dit dan ook te doen.Groetjes en tot later.
Een reactie posten