In de wind...

Het moederdagweekend is onder een stralende hemel weer een echt Aantwaareps succes geworden, en heer Polo heeft zijn graantje ervan meegepikt. Zaterdag, de hoogdag zelf, was er in het oude stadscentrum de traditionele Rubensmarkt die wij meestal al even traditioneel pogen te vermijden. Deze keer echter waren we wel van de partij, samen met mijn schoonmoeder, de Bonnie.

Moeder en dochter genoten ervan en gingen na de marktdrukte even uitwaaien op het Zuiderterras langs de Schelde.
't Was meer dan terraskesweer!! Iedereen was het erover eens:
" 't Is lank geleije da me nog zoene Moederkesdag emme gat!
En vollek... mannekes toch, zoe druk is 't in joare nie gewiest!"
't Was dan ook zoeken naar een zitplaats op een terras uit de felle drukte, niet in de volle zon met een beetje wind, maar dan ook niet teveel... En waar komt een mens dan terecht aan die kanten?
Just: in de Reyndersstraat bij de Groote Witte Arend.
Alles was er om te bekomen van onze namiddagwandeling: toevallig nog een ruime zitplaats in een koele hoek van de binnenplaats met net dat zuchte lauwe wind om ons Zuiders vakantiegevoel te blijven voeden. En een verDuveld lekker bier...

Was het daardoor dat ik de LieveVrouwentoren zonder enige vorm van fotoshoppen in zijn dubbele pracht mocht aanschouwen? Bevlagd en bewimpeld wuifde dit Antwerpse pronkstuk mij toe vanuit een raam op de derde verdieping:
wind in de zeilen, en ik in de wind..??

Daarna hebben we de dag afgesloten op een terraske bij de Waterpoort, met aansluitend een etentje in de Fata Morgana.
Een (h)eerlijk visrestaurant dat mij was aangeraden door ex-collega Georges. We hebben genoten van eten, drank en bediening en keren aldusdanig zeker tevreden terug.

Nu trek ik voor enkele dagen richting Antwerpse Kempen: met Pola en de kleinkinderen een midweek in Sunparks Mol.
Tot veler terechte opluchting zal 5 dagen blogstilte daarvan het onvermijdelijke gevolg zijn...

Marco Polo