Na het lezen van de hier eerder vermelde "voetbal"-boeken wilde ik nog wel eens zien hoe het spelleke in 't écht zijn verloop krijgt en in elkaar zit. Waar kan ik dan beter terecht dan bij een gedreven collega en coach die daarenboven een authentieke provincialer traint in de Antwerpse Voorkempen. Plaats van gebeuren:
St Jozef Rijkevorsel, over 't bruggeske aan 't Sas, eerste links en dan langs de "Vort" tot aan de pleinen van SK. Tot zover een autochtone jongeling die mij de weg wijst en afsluit met een vriendelijk: " 't Is niks, joeng. 't Is geire gedoan...!!"
Aan de overkant van de Vaart dus, aan de Zuiderdijk. Ik stop bij het eerste voetbalveld waar gesjot wordt. Plaatske aan de ballustrade, in 't zonneke, match is juist begonnen en er wordt ingeschoven, aangesloten, "Lijntje!!!" geroepen, en nog veel meer van die voetbaltrivialiteiten... "Goeien bal!!"
Na 5 minuten wandelt mijn plaatselijke informant breed glimlachend voorbij, en nog een minuut later valt mijn frank:
ik sta aan het B-terrein waar de reserven hun pot aan het bikkelen zijn. Shame on me! Ik herpak mij, stap snel 100 meter verder, betaal en passant mijn bijdrage aan het Steunfonds voor de jeugd en betreed het stadion van SK.
Ik ben een voetballeek, maar na de recente lezing van het Boskamp-boek probeer ik mij in te leven in het gebeuren.
De eerste goal had ik gemist, daarna een weggever van de thuisploeg (0-2), een verdiende aansluitingstreffer, een dubieuze penalty voor de bezoekers en 1-3 aan de rust. Ik doe waarover de journalisten het vaak hebben bij zo'n half-time en drink een koffie. De avond is nog jong...
Na de rust verdappert de ploeg van coach Johan en speelt met meer inzet. Ze kunnen echter een 2-4 nederlaag niet ontlopen.
Er waren goeie momenten, en zeker als ik hoor dat Vlimmeren een reeks hoger speelt en daar vorig jaar een flinke subtopper was moet ook ik toegeven dat "ons joengens" vanavond goed hun best hebben gedaan! We spoelen emoties en teleurstelling weg met een Duveltje, en nog een... "Sluu moat.'k Zen weg. Succes nog!!"
Op de terugweg stop ik aan 't sas.
Een goei frituur met dezelfde naam: "aan 't Sas"!
Prima frietjes, maar zou mijn vriend weten dat er zo vlakbij voor Club Brugge wordt gesupporterd: een grote poster van de kampioenen... uit 2005 hangt er aan de muur.
De volgende dag is er weer eentje voor mijn moeder: ik breng haar een bezoek op haar vrijdagse buitenverblijf.
Naast het oude St Michielsinstituut is een nieuw rusthuis gebouwd waar de bomma elke week één dag verblijft om wat meer "onder de mensen te komen". Ik ga eens een kijkje nemen om te zien hoe ze het daar stelt. Daarbij rijd ik twee keer een stuk van mijn vroegere fietsparcours naar school: 's morgens verzamelden wij op het viaduct bij het station, en reden dan in peleton naar 't College. Even wegdenken en herinneringen voor de geest halen...
Iets wat bij mijn moeder steeds moeilijker wordt.
Vandaag is het de Antwerpse Moederkesdag en dus aan alle mama's, moeke's, moeders, ma's & mam's, groot- en overgroot-, bet- en andere moeders een dikke proficiat!!!
Ik zal er ene drinken op Uw aller gezondheid!
Dat lijkt mij een verDuveld goed idee...
Marco Polo
14 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Je brengt me verDUVELd nog op een goei idee Marco ! De felicitaties zijn al lang verzonden, nu nog de daad bij het woord voegen ! Schol !
Met al die bezoekers weet ik verDUVELd niet goed meer wat ik zelf schrijf en wat iemand anders ...
In 't vervolg ah ge nog eens aan 't Sas komt... ge wet wel, doar on de "Vort"... springt dan is efkes binne (assek thuis zen tenminste). Van de "Vort" nor bij mij thuis is echt ni ver.
De noenkel...
Een reactie posten