Schoffelweer...

De volle maan is alweer gaan krimpen. Vanavond doet ze dat hier onzichtbaar boven een grijs wolkendek dat zich in de loop van de dag over onze contreien heeft uitgespreid. Met af en toe een zucht frisse wind en een sporadische poging tot regenbui zorgde dit voor dalende temperaturen en dus toch wel een verademing na de voorbije hete dagen. Een ideaal moment om de boorden tussen grasperk en haag te schoffelen. Het hele zootje ligt er droog en stoffig bij, en dus lossen de onkruidwortels heel gemakkelijk.
De schoffelaar zelf kan dan weer profiteren van iets meer zuurstof in de lucht en "lijdt" minder door de getemperde klimatologische omstandigheden. De vakantiefoto die hierbij hoort is er een uit de wijngaarden in de buurt van Cesseras: onkruidvrije paadjes tussen de eindeloze rijen druivenranken...

Toch vul ik niet de hele dag met deze opruimactie.
Gisteren heb ik bij Johannes van St Job twee voetbal(!)-boeken meegenomen, en nu moet ik kiezen welke van beide eerst onder de leesbril gaat. Een mens is nooit te oud om te leren...

Het wordt De zomer van Mexico86.
Nadat ik tijdens mijn vakantieochtenden De Zomer van '69 in schijfjes heb verorberd wil ik wel eens weten wat en hoe er over die andere memorabele summertime wordt geschreven.
Ik wals er doorheen en moet objectief vaststellen dat het Merckx-verhaal op een taalvaardiger manier beschreven wordt.
De belevenissen van Leo Van der Elst komen allicht beter tot hun recht wanneer hij ze zelf aan de toog vertelt. Bossie komt morgen of overmorgen aan bod, en da's van een heel ander kaliber!

Marco Polo