Na het zoveelste joekelhete weekend heeft de temperatuur gisteren een duik genomen en hebben we ook enkele verfrissende buien over de Polder zien neerdalen. Mij hoort U niet mekkeren:
't is zomer dus mag het warm zijn en 't is Belgisch dus mag er bij regelmaat water uit de lucht vallen. Door de band genomen kunnen we over deze zomer niet klagen. Reismaand juli door Spanje en Zuid-Frankrijk verliep onder prima klimatologische omstandigheden en "augustus thuis" is er tot hiertoe ook eentje om in te kaderen. Ondertussen begint het echter sterk en snel te korten: 1 september komt, volgens sommigen, akelig dichtbij.
Nog zes keer slapen en ik sta weer tussen het jonge volkje. Deze week moet er nog zoveel gebeuren dat de negenwekenvakantie weeral niet zal volstaan: nog een nieuwe wandeltelefoon (mooi-woord van Marc XXL) aanschaffen, nieuwe betaal- en kredietkaarten ophalen, etentje met schoonbroers en dito zusters, een plotse overdaad aan basketmatchen meepikken, delibereren, vergaderen en vieren op PITO, Anke's verjaardagsetentje met ons gezinnetje, een benefiet-BBQ voor Babbe, nog een vijftiental uitgestelde klusjes en dan mijn schooltas/sportzak inladen.
Vakanties?? Ze zijn zo kort meneer... (dixit Raymond VhG)
Om de laatste dagen van mijn zomerreces wat op te fleuren duikel ik enkele fotografische vakantieherinneringen op. En als er moet gefleurd worden dan maar beginnen met een veld zonnebloemen: deze keer geen tournesols van Vincent Van Gogh, maar girasols uit de buurt van het Castiliaanse Cuenca.
Dat daar nog andere kleuren te bewonderen zijn ziet U op onderstaande prent, vastgelegd op weg van de beneden- naar de bovenstad, en natuurlijk in diezelfde richting...
Maar ook in La Cité de Carcassonne vielen kleurige accenten te noteren. Het gaf mij de gelegenheid om eens boven de drukke toeristenhorden uit te kijken...
Wat ook dichterbij begint te komen is de 40.000ste "hit" op deze blog. Ook nu weer staat er een fles Cava te wachten die ik samen met de winnende lezer zal kraken op een later af te spreken stemmige locatie en een voor beiden passend moment.
Toen de teller op 30.000 sprong heb ik de bubbelende degustatie gedeeld met een muzikale loodgieter uit Bagnone, Toscane. Hopelijk is hij dat nog niet vergeten, en deelt hij nu met mij.
Toen ging de fles "fifty-fifty"....
Marco Polo
25 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Na zoveel vakantie mag er toch wel terug een beetje arbeid volgen zeker? ;o)
Een reactie posten