De matador van Belisol...

Tot mijn verbijstering zijn we weeral een week verder. Een hele week??! Neen, bijna. Oké, zes dagen dus. Vliegen is niet meer het juiste woord: de tijd schiet vooruit, raast als een gek door elke dag, scheurt genadeloos door mijn kalender -daar dient die trouwens voor- en laat mij na iedere bocht uitgeteld achter. Geheel buiten adem probeer ik dan maar weer een of andere draad op te pikken. Op goed geluk en op hoop van...

Eerst even Grooveshark aanklikken en onze gezamelijke keuze maken voor vandaag intikken: The Rolling Stones. Met een beetje geluk staat Sympathy for the Devil bovenaan de lijst en volgt daarna Satisfaction. We starten dus goed. Let's... spend the nigth together, euhh:... go for it!
De weersomstandigheden wisselen tegenwoordig bij regelmaat. Na een paar hete zonnige dagen tuimelden we binnen de kortste keren in een heuse herfstsfeer, om één etmaal later alweer tot laat in de avond op het terras te genieten van een glas ijsgekoelde rosé. De weergoden blazen warm en koud, net als de Belgian Lions. Bij aanvang van hun Qualification Round scheerden ze bangelijk hoge toppen, een week geleden stonden ze zo goed als kansloos aan de kant toe te kijken en vandaag zijn ze zowaar geplaatst voor het Europees Kampioenschap van 2013. Proficiat mannen! Nu de Duivels nog?

Aangezien onze sporters weer alle aandacht krijgen met hun goede resultaten blijven de politiekers op hun honger, en dat een maand voor de verkiezingen. Dringend tijd om wat aandacht te trekken. De vrienden van Open VLD kijken met grote ogen naar hun Nederlandse broeders die er blijkbaar wel in geslaagd zijn hun liberaal verhaal aan een breed publiek te slijten. Daar moet pure jaloezie van komen, iets anders kan ik niet verzinnen. Van de weeromstuit schoot Van Quickenborne deze week in een pre-electorale kramp toen hij in navolging van zijn partijvoorzitter op zijn beurt kwam dreigen met het uitrekken van de stekker. Zitten die mannen in de politiek of in 'den bouw'? Bij CD&V deden ze regelmatig een beroep op loodgieter Dehaene, Open VLD levert blijkbaar electriciens. Voor mij is het duidelijk: de partij die over de meeste schoenmakers beschikt zal het halen. Vakmannen die bij hun leest blijven, maar wellicht op één hand te tellen.

Ondertussen heeft heer Polo toch ook hier en daar een graantje meegepikt van de vernieuwde programmering bij onze Vlaamse televisiestations. Hoewel..., het lijkt erop of ik nog minder tv kijk dan vroeger. De Scandinavische thrillers kunnen mij wel bekoren, maar niet als ik drie of meer reeksen door elkaar probeer te volgen. Dan raak ik de tel kwijt en weet niet meer wie bij wie hoort, uit welke biecht er nu weer geklapt dan wel gesproken wordt, of een deksel uit reeks A op het potje uit reeks B past, hetwelk dan weer de ketel uit reeks C verwijt... Ingewikkeld, en dan bekijk ik nog bijna dagelijks een aflevering van The Bridge tijdens een homeo-sessie en zet mij tussendoor -op een gestolen moment- even in een hoekje om een volgend hoofdstuk Krabbé te verorberen.

Finaal zijn Polo & Pola er gisteren dan toch even tussenuit gemuisd. Voorlopig nog met de auto, maar zeer binnenkort maken we diezelfde uitstap wel eens per fiets. Ons doel was Hingene aan de Schelde. Weet U het nog? Waar Antje De Boeck haar veerboot heen en weer over de  Stille Waters stuurde. Deze reeks wordt momenteel heruitgezonden op 12, het derde Vrt-net, als U nog begrijpt wat ik bedoel? Bij De Notelaer zijn we een kijkje gaan nemen tussen de Verstilde Beelden...

Een mooie tentoonstelling met werken van een aantal (min of meer) lokale kunstenaars waartussen ik mijn fotopraktijk weer wat kon bijslijpen. Daarna nog een wandeling door het domein, langs het belvedère en zo de dijk op naar de gelijknamige gravin. Daar wachtte mij als afsluiter een verrassende ontmoeting: een Belisol-manneke op de fiets was helemaal van Hoboken gekomen om mij met een luid "Hééé, de Marrek!!" te begroeten. 

Mag ik U allen voorstellen: Daniël B., de eenzame fietser die immer tijd heeft voor een babbeltje. Respect man!!!

Marco Polo