05 juni 2015

Griekse tragedie...

Het gaat plots snel. De voorbije én al te lange blogloze periode zet Uw verslaggever aan tot een inhaalmanoeuvre. U hebt dan wel de rust van Uw onschuldige leven gehad, bij mij kriebelt het als nooit tevoren. Vandaar dan maar een verhaal van een heel andere orde dan de eerder vernoemde FIFA-perikelen, waar zowat iedereen door veelvuldig 'koppen' een pak boter op het vertroebelde hoofd heeft. Omkopers die aan de galg gepraat worden door luid zingende omgekochten.
Vestzak - broekzak, of was het omgekeerd? UEFA die de ketel zijn coloriet verwijt, een Belgische bond die beter voor eigen deur zou vegen en wat mij betreft de plee op kan.  Grootste sport ter wereld?
Belangrijkste nevenactiviteit in het menselijk leven? Grootste maffia van de hele aardkloot, ja. Ze krijgen bovendien nog meer aandacht dan de écht ernstige mistoestanden en drama's, en da's een schande.
Die treurspelen voltrekken zich ondertussen op een steenworp van ons bed. Als het al niet dichterbij is. Hopelijk niet erin.

Vorige week toefden Polo & Pola met een volle autocar gelijkgezinden op de Peloponnesos, en tourden daar dat het een lieve lust was. De grote meerderheid had een klassiek middelbare opvoeding achter de kiezen. En dus werd het voor mij, net als voor vele anderen een fel gewaardeerde afstofbeurt van ons Grieks hersencompartiment. Als echte BV's werden we van de ene historische site naar de andere Byzantijnse bezienswaardigheid geloodst. BV's? Is het die ouwe Polo nu echt in het verwaande hoofd geschoten? Wees gerust en slaap - indien U die vaardigheid nog bezit - op beide oren: BV staat in deze voor Blauwe Vogel. Een reisbureau dat al eeuwenlang zijn strepen verdient in het toeristisch georganiseerde mensentransport en in fruitstad Sint Truiden gevestigd is. Naar Poloiaanse gewoonte zal hierna een drie- tot vierluik volgen met daarin datgene wat ik mij nog herinner van de reis. Gelukkig zijn er foto's om mij daarbij te helpen. Zoniet, mag U daarvan alvast enkele luiken op Uw verleidelijk platte buik schrijven...

Het zal dus over de Griekse oudheid en wat daarvan overblijft gaan. Maar ook over Georgina, de gids die er middels een onwaarschijnlijk hoog kennis- en communicatieniveau een onvergelijkbare ervaring van gemaakt heeft. En natuurlijk over de mensen waarmee wij deze exploratie hebben ondernomen. Zelden zo'n toffe bende meegemaakt. Namen noemen zou mij in verlegenheid brengen, zelfs in analfabetische volgorde zou ik mijn ezelspoot aan meerdere prehistorische relicten stoten. Zonder enige twijfel een fantastische experiëntie.

En dan die tragedie? Via onze gids hebben we een ander zicht gekregen op wat er nu aan de gang is met Griekenland en Europa. Een kijk vanuit het Griekse volk. Met oog voor menselijke problemen en met gevoel voor overlevingsdrang. Want daar gaat het om voor de gewone Griekse man/vrouw. De grote fortuinen zijn net als overal bepalend voor de strategie. Maar net als in andere vergelijkbare probleemsituaties zijn die ook hier al lang in 'veiligheid' gebracht. Buitenland. Nu gaan die onderhandelingen over besparingen en terugbetalen van leningen en schulden. In concreto: mistoestanden tegengaan en uit de weg ruimen, maar tegelijkertijd pensioenen en lonen met tientallen procenten terugschroeven, een huizenmarkt die keldert, het autopark dat massaal van de hand wordt gedaan. Kortom: mensen - waarvan velen zonder werk - die het niet meer zien zitten, en met angst in het hart de verschillende deadlines zien naderen. Ook dat hebben we meegekregen van onze leidsvrouw. Ik kan het haar niet ten kwade duiden. Respect.

Vanaf morgen neem ik U mee langs de Akropolis van Athene, de burcht van Mykene, het kletsnatte theater van Epidaurus,  Mystras en het orakel van Delphi, de oude Olympische Spelen en een tochtje langs de Saronische eilanden. Op Hydra ben ik gaan aankloppen bij de woonst alhier van Leonard Cohen. Niet thuis...

Afsluiter: tijdens deze reis las ik over het dodelijk auto-ongeluk van John Forbes Nash jr. Wiskundig econoom die vooral bekend werd door zijn speltheorie. RIP Mister Nash.

Hoe weet ik dat nou weer? A Beautiful Mind (2001) is de laatste film die op de homeo draaide. Ik was bezig aan een review toen we naar Griekenland vertrokken. Ben ongeveer halfweg. Knappe vertolking door Russell Crowe. Als eerbetoon kijk ik hem nog eens opnieuw, vanaf het begin.

Marco Polo

Geen opmerkingen: