Voor wat er gebeurt in onze maatschappij, voor wat er zich afspeelt op een sportterrein, voor wat er in onze gedachten omgaat of voor wat dan ook...
Soms kom je echter ook mensen tegen die met een minimum aan woorden kunnen meegeven waar het om gaat, en als dat ook nog in een mooie en ondersteunende vorm wordt gegoten dan zitten we in de buurt van de kalligrafie. Deze kunstvorm zijn we tijdens het voorbije weekend gaan bewonderen in het kasteel Sorgvliedt van ons eigenste Hoboken. Kasteelvrouw van dienst en creatrice van al dat schoons is Carry Wouters, lesgeefster voor Witruimte, die wel een heel begeesterende inleiding neerpent op haar "curriculum vitae" in het bijhorend overzichtsboek:
Zien.
Lijnen vormen tot letters.
Letters lezen om woorden te begrijpen.
Kijken naar woorden om de zin te herkennen.
Zoeken naar ruimte die tussen lijnen blijft hangen.
Herinnering in kleur en beweging vertalen.
In dialoog gaan met beeld, expressie en mensen.
Werken met woorden die onuitgesproken blijven.
Begrijpen.
Aangestoken door wat ik op deze tentoonstelling onder ogen kreeg heb ik mij met m'n eigen beperkte fotobewerkingsvaardigheid op een hocus-pocus stripje geworpen...
Het werd een snelle "één-twee-drie" die over het bruggetje van de dubbelzinnigheid gespeeld wordt en gebruik maakt van actuele situaties en personen om mijn droombeelden op een virtuele manier in de openbaarheid te brengen en met U te delen. Bovenstaande triptiek was pas afgewerkt, benoemd en opgeslagen als mij de laatste boute uitspraak van "den Bleiter" ter ore kwam: "Iedereen zou tegenwoordig een arafatsjaal moeten dragen..." 
't Is maar een woord, hé Bert !!!Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten