Vanmorgen was ik airport-driver voor Anke. Zij moest tegen half elf in Charleroi zijn, waar haar vlucht naar Valladolid om 11.25 zou vertrekken. "Zou" zeg ik, want na een eerste uitstel tot 12.40 werd 14.20 aangekondigd als vertrekuur, terwijl ze uiteindelijk om 15.00 de lucht is ingegaan. Maar dit geheel terzijde.
Mijn taak bestond erin om dochterlief door het nog steeds tot maximum 90 km per uur gelimiteerde smogverkeer naar Brussels South Airport - Charleroi te voeren. Om zeker op tijd te arriveren vertrokken wij al om 9 uur in de Graspolderlaan. Na dik anderhalf uur stonden we voor de ingang van het luchthavengebouw, en nog eens zoveel later zat ook de terugrit erop. Drie uren cruisen door smog-mistig België gaf mij wel de gelegenheid om mijn eerste muzieklijst van deze jaarwisselperiode te beluisteren: de Eindlijst van Evert Venema op radio 1. Oude krakers, stoere klassiekers, evergreene oldies en gedurfde nieuwkomers: een muzikale smaak-staalkaart van de modale "1"-luisteraars. Het maakte mij zowaar kalm en bedaard, ontspannen, rustig en relaxed.
Om in dezelfde trend door te gaan, en omdat er eindelijk tijd voor was, ben ik daarna met la Pola naar de Mirage gereden om van onze eerste sauna in het nieuwe jaar te genieten. Zes gevarieerde, maar telkens stevige transpiratiebeurten later stapte ik grondig gereinigd en volledig uitgezweet op wolkjes naar de auto.
Het traagzame autoverkeer viel mij niet eens meer op.
De rust is weergekeerd...
In mijn super-individueel beschermde mailbox vond ik nog een nieuwjaarskaart. Ik beschouw het als mijn blogger-plicht U te laten delen in het genot dat mij overspoelt bij de aanblik van deze compilatie. De meteorologische redactie van onze nationale zenders heeft de grote kanonnen bovengehaald. Het zware geschut heet dit keer niet "Dikke Bertha" zoals in WO I, maar Sabine.
Met zo'n wenskaart komt het opgebouwde evenwicht natuurlijk onder vuur te liggen en de rust in het gedrang...
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten