Zonnig zonder zonnebril

Om mij finaal voor te bereiden op wat vanaf aanstaande maandag 33 keer komen gaat heb ik samen met La Pola nog maar eens de Salamantese contreien opgezocht. Om heel eerlijk te zijn was deze trip al veel eerder gepland dan dat er van enige bestraling sprake was, maar gezegd is gezegd en beloofd is beloofd.
Net als twee weken geleden zijn wij ook nu weer op de vooravond van de vlucht naar Charleroi gereden om aldaar in een hotel vlakbij de luchthaven te overnachten. Op die manier besparen we onszelf behoorlijk wat stress en hoeven we ons geen zorgen te maken over files op de Brusselse ring of andere verkeersperikelen. Deze keer vonden we bovendien ook Vlaamse zenders op de hoteltelevisie en zagen dat Bent Van Looy tactisch iets sterker uit de hoek kwam dan Filip Joos en deze laatste dan ook definitief en onherroepelijk uit De Slimste Mens bonjourde.
Iets gelijkaardigs was ook weggelegd voor de Anderlechtse vedetten: in de derde minuut werd het al 1-0 op de Brugse schaatspiste. Cercle virtueel geplaatst voor de halve finale door hun goaltje op verplaatsing en doordat de heren van de voetbalbond uiteindelijk dan toch maar voor "eerlijk duurt het langst" gingen en de terugwedstrijd ook lieten spelen.
Tijdens de resterende 87 minuten valt er niks meer te beleven.
Paars-Wit krijgt het deksel op de neus en ... exit Anderlecht.
De volgende morgen kwam het busje zo... omstreeks tien uur en dropte ons enkele minuten later voor de vertrekhal van Brussels South Charleroi Airport. Probleemloze vlucht: "on schedule", constant "uber den Wolken" en bij aankomst in Valladolid nog steeds "on time". De autorit naar Salamanca verliep dan weer "onder" het grijze wolkendek, maar vandaag is het hier stralend blauw met permanent een winters witte zon aan de hemel.
Geen of weinig wind en dan is een terraske al best te doen.

Bij al dat zonnigs ben ik voorwaar mijn zonnebril vergeten...
Niet getreurd echter: een paar uur later ligt diezelfde Plaza Mayor er op een andere manier maar ook weer heel prachtig bij en dan heb ik absoluut geen nood meer aan verduisteringsglazen.
Of het moest voor de schitterende volle maan zijn...

Morgen rijden we naar Madrid: de toerist uithangen en 's avonds gaan we Katrijn en Egon oppikken aan de lokale luchthaven.
Mijn collega's komen een kijkje nemen in Salamanca en tegelijk checken of Anke inderdaad kan basketten. Dat wordt spannend.

Marco Polo