Sintelijke aanloopweek...

Het is al van maandag geleden dat ik mijn hersenspinselen de vrije loop liet op deze blogpagina. De Poloiaanse arbeids-tweedaagse vliegt telkens voorbij, maar de rest van de traditionele werkweek gaat al even snel. Deze keer hield een periode van niet te evenaren Belgisch schijtweer mij drie dagen op rij zo goed als binnen, met aldaar een bijna niet te stoppen vloedgolf aan administratieve eindejaarsbeslommeringen. Overschrijvingen, afrekeningen, extra-stortingen, overhevelingen en het openen van nieuwe rekeningen... In één woord een hoop veranderingen waarmee ik de voorbije(?) financiële crisis en haar budgetaire gevolgen probeer te vergeten en het licht nastreef aan het eind van de tunnel waarin wij ons sinds eind 2008 bevinden.
Helemaal geen doemdenken en zeker geen maniakaal gedoe,
alleen... na de binnenhuiselijke klussen ga ik meteen ook nog eens re-creatief aan de financiële slag.

Naast mijn twee Pito-dagen was er deze week ook weer een Essense woensdag bij moeke, moeder, bonma, tant' Josée en aansluitend een donderdag om "U" tegen te zeggen.
Afspraken allerhande, tussendoortjes met de vleet en om af te sluiten de door Peeters & Pichal georganiseerde popcorn-vrije première van Dossier K. in Metropolis. Onder de veertien simultane première-zalen was die van Radio 1 de stilste en meest filmvriendelijke. Niet dat het mij zo opgevallen is, maar net als die smikkelend slurpende sms- of erger nog gsm-ende medekijkers er niet zijn vallen ze ook niet op. Wellicht een te moeilijke benadering van het gegeven, dus zeg ik het iets directer: ik heb enorm genoten van de film. Een waardig opvolger van Alzheimer, minstens even goed, wat zeg ik: het wordt een kaskraker-concurrent van jewelste!

Tussen de vlagen en de huiselijke beslommeringen door ben ik ook een paar keer op de fiets gesprongen om weer en sfeer op te snuiven tijdens deze ultieme pre-Sinterklaasdagen.
De Goedheilige zal zijn werk weer hebben: 't is niet echt koud, maar de daken liggen er vettig en nat bij en de windstoten kunnen onverhoeds vanachter het hoekje opduiken zodat zijn paard, "Slecht Weer Vandaag", zich regelmatig schrap zal moeten zetten en Zwarte Piet zich zal moeten vasthouden aan de takken van de bomen. Hier en nu, ten huize Polo, gaat deze periode schier onopgemerkt voorbij. Dat is ooit anders geweest...

Marco Polo